Preventieve
Geneeskunde was nooit helemaal mijn ding. Vaccinaties geven, baby'tjes opvolgen in hun
eerste levensjaar: dat vind ik allemaal zeker nog
meevallen. Maar enkel gezonde mensen onderzoeken, weinig of geen
behandelingen opstarten, ik vind het eigenlijk saai. Nochtans wordt er van de
huisarts ook een deel preventieve zorg gevraagd. En af en toe wordt je
zoektocht naar mogelijke onontdekte kwalen beloond...
Zo was er die dame die
voor pre-operatief onderzoek op consultatie kwam. Ze zou binnen 14 dagen een
operatie ondergaan, een heupprothese, en er moest vooraf een bloedanalyse en
electrocardiogram uitgevoerd worden. De uitslagen zou ze dan meenemen naar het
ziekenhuis. Ze was 65 jaar, rookte niet, dronk niet teveel, nam geen
medicatie. Op alle routinevragen kreeg ik een toereikend antwoord.
Ogenschijnlijk was ze kerngezond. Maar.
Toen ze goed en wel geïnstalleerd
was op de onderzoektafel met draden en zuignapjes, en het EKG papier begon te
rollen, kon ik mijn ogen niet geloven. Ik ben geen expert in hartziekten, maar
dit was duidelijk niet in orde. In twee afleidingen zag ik dalingen van het ST
segment, waar die zeker niet aanwezig mochten zijn.
Het kon wijzen op zuurstoftekort ter hoogte van de hartspier, angina
pectoris.
Ik deelde mijn
bezorgdheid en maande de patiënte aan zo snel mogelijk een cardioloog te
raadplegen nog voor ze naar de anesthesie afspraak ging voor haar ingreep. Ik
nam zelf contact op met de hartspecialist, want zo snel zou het anders niet
lukken.
Twee dagen later vroeg ze me op huisbezoek. Ze was echt niet goed. Ze voelde van alles, vooral in de borst. De specialist had haar gezegd: "Mevrouw, u had kunnen doodvallen! We moeten zeker eerst een coronarografie doen (een filmpje van het hart). U moet de orthopedische operatie uitstellen. Dat is voor later. Ik regel voor u een datum voor de cardiologische oppuntstelling. Binnen 4 weken kunnen we dat doen." Onthutst en letterlijk met de schrik in het hart was ze naar huis gekeerd. "Wat als ik dan morgen doodval?!" Ik kon terug nuttig in actie schieten om de zaken te versnellen!
Twee dagen later vroeg ze me op huisbezoek. Ze was echt niet goed. Ze voelde van alles, vooral in de borst. De specialist had haar gezegd: "Mevrouw, u had kunnen doodvallen! We moeten zeker eerst een coronarografie doen (een filmpje van het hart). U moet de orthopedische operatie uitstellen. Dat is voor later. Ik regel voor u een datum voor de cardiologische oppuntstelling. Binnen 4 weken kunnen we dat doen." Onthutst en letterlijk met de schrik in het hart was ze naar huis gekeerd. "Wat als ik dan morgen doodval?!" Ik kon terug nuttig in actie schieten om de zaken te versnellen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten